De 4e ronde van de KNSB-competitie zorgde weer voor een volle Vredehorst. Om met het positieve nieuws te beginnen: team 2 en 3 wonnen ruim en behouden daarmee hun koppositie. Het eerste leed een pijnlijke nederlaag en het vierde kon een 4-1 voorsprong niet behouden.
Team 1
Het eerste ontving Caïssa Amsterdam. Het team waar Yochanan Afek dit jaar af en toe meespeelt. Maar hij had al laten weten dat hij de wedstrijd tegen Wageningen over zou slaan. Bij de start van de match bleek dat Caïssa nog twee vaste krachten miste.
Wie wel aanwezig was, was grootmeester Hans Ree. Het was mooi dat hij het op eerste bord opnam tegen Jan Timman. Beide grootheden uit het Nederlandse schaak speelden reeds in 1968 voor het eerst tegen elkaar. Ruim 54 jaar later ontspon zich opnieuw een flink gevecht, maar daarover later meer.
De score werd namelijk geopend met twee gelijkwaardige remises. Bert Torn en Kees Stap hadden wel wat kansen, maar wisten de kleine voordeeltjes niet te verzilveren. Een tegenvaller was de nederlaag van Arjen van Herwaarden. Lange tijd had hij het betere van het spel, maar zag het in de tijdnoodfase toch mis gaan. Fred Jonker kende daarin juist een meevaller. Hij had een prachtige stelling laten verzanden, maar zijn tegenstander gaf alsnog een stuk weg.
Vervolgens ging het mis voor Wageningen. Jeroen Franssen en Chiel van Oosterom verloren en David van Eekhout speelde remise na een partij met wisselende kansen. Erwin Oorebeek stond voor de zware taak om een eindspel met een kwaliteit minder remise te houden. Dit bleek uiteindelijk te lastig voor hem. Sander van Eijk probeerde van alles om zijn tegenstander te kraken. Maar die gaf geen krimp en bereikte eenvoudig de remisehaven.
Terwijl de andere negen partijen al lang klaar waren, bleven de oude matadoren Timman en Ree nog strijden. Timman had een pion gewonnen, maar Ree ontwikkelde gevaarlijke druk tegen de zwarte koning. Door de pion terug te geven, ontworstelde Timman zich aan de druk. Met een vrijpion leek hij weer de beste kansen te krijgen. Maar Ree verdedigde nauwkeurig, waarna de heren na circa 70 zetten de strijdbijl begroeven.
Kijk hier voor de individuele uitslagen.
Team 2
Het tweede boekte een 5-3 zege tegen SMB 1. Het kende een fijne start toen de tegenstander van Tjerk Sminia al op zet 18 doodgemoederd door de vlag ging. De voorsprong werd gestaag uitgebouwd naar 5-2. Robin van Leerdam leek nog een halfje toe te voegen, maar liet zich in het toreneindspel foppen.
Kijk hier voor de individuele uitslagen.
Team 3
Het derde won met 5½-2½ van SMB 2. Of eigenlijk wonnen ze met 4½-1½, want opvallend genoeg bleven twee borden leeg. SMB 2 moest op het laatste moment een speler afstaan aan hun eerste. Bij ons derde bleef een bord door miscommunicatie leeg. Op de zes borden waar wel gespeeld werd, was Wageningen duidelijk te sterk.
Kijk hier voor de individuele uitslagen.
Team 4
Het vierde leek ook de derde wedstrijd in de minimassakamp tegen SMB te winnen. Tegen SMB 3, dat ook een bord moest leeglaten, werd een 4-1 voorsprong genomen. De drie resterende partijen gingen echter verloren. Opvallend was de vier topborden voor Wageningen verloren gingen. De snelle rekenaars zullen concluderen dat de vier onderste borden dus wel punten opleverden.
Kijk hier voor de individuele uitslagen.