Het was al over vijven in De Vredehorst en buiten was het al donker. En nog steeds was Wouter de enige Wageninger in de hele zaal met een vol punt! Op bord 5 was hij de baas in een Koningindiër en stond achtereenvolgens een pion, de kwaliteit en een volle toren voor. Rond half 4 vond zijn tegenstander het welletjes. Vervolgens hengelde Hans op bord 7 in een Spaanse partij een halfje binnen. Hij bood remise aan toen zijn tegenstander dat juist van plan was. Maar deze, met twee zelf geschreven boeken in de aanbieding, had daar wel roze koeken en mulivitaminedrank voor nodig, terwijl Hans het op koffie deed. Op bord 8 debuteerde Christiaan niet onverdienstelijk. In een Siciliaan (gesloten of Grand Prix?) speelde hij voortvarend en kwam goed te staan. Tot er wat gaatjes vielen en de koning wat tochtig kwam te staan. En ook hier een pak zuivel aan UVS-zijde…
En toen gebeurde er een hele tijd niets, in dier voege dat er geen partij tot een einde kwam.
Maar eigenlijk gebeurde er natuurlijk heel veel op de overgebleven borden. Op bord 3 meende ik een niet aangenomen Damegambiet te bespeuren. Al in de opening had Alexander hier gezondigd tegen de wet “Sla met de dame nooit in op b2, ook niet als het goed is”. Het leidde later wel tot stukwinst (tegen een pion), maar weer later tot 2 pionnen achter en een pion die niet meer te stoppen was. Zijn buurman Rinus op 4 liet kort daarop weten de tegenstander te hebben laten ontsnappen. Ook hier een Siciliaan, waarin zijn tegenstander met weinig tijd op de klok mat of promotie in de stelling vlocht. De twee zwarte dames op de eerste rij waren te veel van het goede. Waarop Rinus van schrik zijn mobiel naast het bord liet liggen. We probeerden een invaller in team 3 uit Oosterbeek te verleiden het toestel in Heelsum af te leveren, maar die opperde eerst dat het toestel vanwege zijn ouderdom expres achtergelaten was om vervolgens op zijn eigen mobiel op te zoeken waar Heelsum gelegen is … Gelukkig kwam Rinus terug om zich te ontfermen over zijn kleinood.
Op bord 1 opereerde Marius behoedzaam maar trefzeker in de Orang oetan die zijn tegenstander met ruim 200 Elo-punten meer in de rugtas op het bord bracht. Twee torens op de open a-lijn en een paar pionnen meer op de damevleugel vormden de inleiding tot een gewonnen eindspel. Vervolgens kreeg Anja (London system) op bord 6 remise aangeboden. Ik stelde voor dit in beraad te houden tot zeker was dat Marcel op bord 2 ging winnen. Zeker is dit natuurlijk nooit, maar een klein kwartier later moest het maar aangenomen worden. In tijdnood zou het ook geen pretje worden. We hadden natuurlijk het volste vertrouwen in Marcel die in zijn favoriete gesloten Siciliaan naar eigen zeggen na afloop nogal wat beroerde zetten had geproduceerd. Maar hij maakte het fabuleus af met lopers op g6 en f6 (en de zwarte koning op g8), uit de schaakjes lopen en dreigen een toren op c8 te plaatsen. Marcel was zeker niet voor niks uit Culemborg naar De Vredehorst gereisd. Naast de Babybell Leerdammertjes voor het hele team (inclusief NPC, een rol die ik op me nam) stelde hij het punt veilig. Maar dat was logisch natuurlijk: Wageningen 4- UVS 4: 4-4.
door Jaap Melgers