Het Bevrijdingsschaaktoernooi was op 5 mei wederom een oase van stilte in de drukke bevrijdingsstad Wageningen. De 62e editie van het toernooi is gewonnen door Matthew Sadler. De in Amersfoort woonachtige Engelsman behaalde met 7 uit 7 de perfecte score. Hij bleef daarmee Jan Timman een vol punt voor. Friso Nijboer had nog een halfje minder en werd derde.
Hoewel Sadler grootmeester is, heeft hij het wedstrijdschaak al jaren geleden vaarwel gezegd. Hij gaf de voorkeur aan zijn maatschappelijke carrière. Het bloed kruipt echter waar het niet gaan kan en in Wageningen besloot hij weer eens achter het bord plaats te nemen. “Mijn eerste toernooi in elf jaar. Ik ben niet ontevreden. Ik had moeilijke tegenstanders, maar het zat me nooit tegen”, was zijn reactie met traditioneel Engels understatement.
In de vierde ronde sloeg Sadler achteraf de beslissende slag door Jan Timman te verslaan. Timman kon een stuk winnen. “Dat zag hij niet”, dacht Sadler achteraf. “Natuurlijk had ik het wel gezien”, aldus Timman. “Maar ik zag iets nog mooiers. Ik had wel op vier manieren kunnen winnen. In plaats daarvan ging ik mat.” Sadler stoomde vervolgens door met een overwinning tegen de winnaar van vorig jaar Daniël Fridman. In de zesde ronde werd Erik van den Doel van het bord gecombineerd. In de laatste ronde nam Sadler geen genoegen met remise, ook al had hem dat van toernooiwinst verzekerd. Vincent Diepeveen werd het slachtoffer van Sadler’s dadendrang.
Met zes grootmeesters en diverse meesters was het Bevrijdingsschaaktoernooi zoals gebruikelijk weer sterk bezet. Maar ook met de kwantiteit zat het goede, 155 schaakliefhebbers uit binnen- en buitenland wisten de weg naar de Vredehorst te vinden. Toernooidirecteur Robin van Leerdam was dan ook een tevreden man.
Na Timman was Hotze Tette Hofstra de best scorende Wageninger. Hij verloor in de laatste ronde van Timman en bleef daardoor steken op 4½ punt. In de B-groep was de eerste prijs ook een prooi voor een inwoner van Amersfoort. Dennis Flohr was met 6½ uit 7 de sterkste. De C-groep was voor Stefan Florijn en Olger van Donk. Ook zij haalden 6 uit 7.