Vier dagen na zijn 75e verjaardag is Hans van Wijk donderdag 24 februari overleden. Al geruime tijd had hij te maken met een nare ziekte. Maar hij stond positief in het leven en als het even kon was hij aanwezig om te schaken en om les te geven. Enkele weken geleden vernamen wij dat het slechter ging met zijn gezondheid. Dat is hem dus fataal geworden.
Hans werd in 1987 lid van de SV Wageningen. In die jaren speelde hij zijn partijtjes, maar verder was hij niet zo actief. Dat veranderde toen hij in 2008 met pensioen ging als directeur van De Nijenoordschool. In een interview in De Gelderlander vertelde hij dat hij eindelijk tijd kreeg voor hobby’s. Een van die hobby’s was schaken. En al snel bleek dat het bloed kroop waar het niet gaan kon, want Hans meldde zich meteen aan om de jeugd schaakles te geven.
In september 2008 begon hij daarmee en de andere docenten waren direct onder de indruk van zijn manier van lesgeven. Zij vonden het geweldig om te zien hoe Hans ogenschijnlijk moeiteloos en met veel plezier een groepje kinderen van verschillende niveaus wist aan te spreken en les te geven. Daarnaast gaf hij schaakles op zijn oude school, iets waar hij in zijn tijd als directeur nooit tijd voor had. Ook bij het schoolschaak was hij steevast van de partij. Eerst als teamleider van OBS De Nijenoord en later ook als scheidsrechter.
In 2013 werd Hans ziek en moest hij noodgedwongen het lesgeven af en toe op een lager pitje zetten. Maar als het weer beter ging en zijn gezondheid het toeliet, was hij weer van de partij. In diverse periodes heeft hij dat volgehouden tot begin 2020, toen de coronacrisis het hele schaakleven stillegde.
Naast het lesgeven, droeg Hans vanaf 2010 ook zes jaar lang zijn steentje bij aan ons Bevrijdingstoernooi op 5 mei. Hans was betrokken bij de organisatie en deed de inschrijvingen. Dat gebeurde altijd nauwgezet. De communicatie met de deelnemers verliep prima en de deelnemerslijsten klopten altijd. Hij deed ook soms het openingspraatje en wist daar vaak wel wat meer van te maken dan alleen een droge opsomming van de huishoudelijke mededelingen.
De schaker Hans beleefde veel plezier aan de wedstrijden met zijn team, het toenmalige zesde. Hans was een betrokken en trouw teamlid. Als het qua gezondheid even kon, speelde hij mee. En als dat niet lukte, hield hij het team op de hoogte van zijn toestand en waar ze eventueel rekening mee moesten houden.
Afgelopen najaar was Hans de eerste die zich meldde toen wij op onze club een beginnerscursus gingen organiseren. Hij wilde heel graag ook de volwassenen les geven. En net als bij de kinderen, bleek dit hem op het lijf geschreven. Hij bereidde de lessen tot in de puntjes voor en nodigde de andere trainers uit om daar actief in mee te denken. Tijdens de lessen nam hij graag de leiding maar stond zeker open voor ieders inbreng. Naar de cursisten toe wist hij de stof dusdanig over te brengen dat zij het goed begrepen. Daarbij was hij geduldig en gebruikte desgevraagd meerdere voorbeelden om een en ander te verduidelijken.
Hans was niet de allersterkste schaker van onze club. Het meesterniveau was niet voor hem weggelegd. Maar in de manier waarop hij enthousiast en gedegen zijn schaakkennis aan anderen overdroeg, toonde hij zich wel een ware meester. Een grootmeester zelfs, om in schaaktermen te blijven.
Maar bovenal was Hans een ontzettend positief ingesteld, warm persoon met veel humor en mensenkennis, en met veel plezier in het leven. Hij had zelf vrede met het einde, maar wij zullen hem missen. We wensen zijn familie veel sterkte met het verlies.