Ook de zevende ronde van de KNSB-competitie was geen groot succes voor de Wageningse teams. Lichtpuntje was het tweede dat tegen PION Mook Combinatie de laatste strohalm pakte. Het eerste kampte wederom met personele problemen. Het derde kan degradatie zo goed als zeker niet meer ontlopen.

Het eerste
Het eerste heeft het hele seizoen al veel invallers nodig. Tegen Caïssa Eenhoorn was dit wederom het geval. Jethro Hartman en Rijk Timmer vulden de opengevallen gaten. Rijk behaalde zelfs een prachtige remise tegen een 2100 speler. Maar dat was een van de weinige Wageningse lichtpuntjes. Pas bij een 6-2 achterstand wisten Sander van Eijk en David van Eekhout de stand een draaglijker aanzien te geven. Met de nederlaag komt de degradatiestreep gevaarlijk dichtbij. De volgende ronde tegen Groninger Combinatie 2 zou wel eens cruciaal kunnen worden.

Caïssa Eenhoorn heeft een mooi verslag met partijfragmenten gemaakt. Lees het hier.

Het tweede
Voor het tweede stond een alles-of-niets wedstrijd in Groesbeek op het programma. Tegen PMC 1 moest er gewonnen worden, anders was degradatie haast onvermijdelijk. Qua rating waren beide teams aan elkaar gewaagd, ook op de borden ontstond een spannende strijd.

Op de hoogste borden kreeg Wageningen het meteen lastig. Jef Verwoert kon geen plan verzinnen tegen het gedegen spel van zijn tegenstander. Hij investeerde veel bedenktijd, maar moest uiteindelijk in zijn lot berusten. Ook Clemens de Vos leek geruisloos van het bord gezet te worden. De tegenstander kwam een half uur te laat, maar schoof Clemens daarna met snelle vaste hand naar een eindspel met een pluspion. Een paardoffer leek de beslissing te brengen, maar dat leverde nou juist Clemens’ laatste remisekans op. Hoewel PMC in hun verslag meldt dat de slotstelling toch gewonnen was…..

Een tweede meevaller was de remise van Eric Smaling. Aan de witte kant van een Wolga, gaf hij zijn tegenstander alle ruimte. Juist toen die kon oogsten, haperde de machine en kon Eric met een halfje ontsnappen. Toen werd duidelijk dat we de match wel eens konden winnen. Frank Taylor snoepte in het begin een pionnetje mee. De vijandelijke aanval werd vervolgens goed opgevangen en niet snel daarna was het punt binnen. Kees Stap had een zware duw-en-trekpartij. Er waren veel onderhuidse dreigingen, maar uiteindelijk resteerde een potremise eindspel. Robin van Leerdam won een pionnetje, maar dat kostte hem wel de structuur. Toen hij vervolgens zijn a-pion verloor, leek het nog spannend te worden. Maar met een actieve toren had hij genoeg tegenspel voor een remise.

Aan Martijn Naaijer en Thomas Slijper de taak om de matchpunten binnen te slepen. Martijn was daarmee een heel eind op weg. Maar op de beruchte 40e zet maakte hij een fout. De juiste loperzet had eenvoudig gewonnen, nu resteerde een toreneindspel met pluspion dat niet te winnen bleek. Thomas Slijper was al een hele middag pionnetjes aan het snoepen. Even leek het nog spannend te worden toen de tegenstander afwikkelde naar een eindspel met ongelijke lopers. Maar de drie pluspionnen van Thomas leverden toch een eenvoudige winst op.

Met de 4½-3½ overwinning heeft het tweede nu weer aansluiting gevonden bij de staart van het peloton.

Het derde
Voor het derde is het peloton na een 5-3 nederlaag tegen SV Rivierenland ver uit het zicht. Sterker nog, met louter nederlagen ploetert het team vlak voor de bezemwagen uit. Slechts een mirakel in de laatste twee ronden kan de degradatie nog voorkomen.