Het tweede heeft in de 1^e ronde van de KNSB-competitie met 4½-3½ verloren in en tegen Lonneker. Op voorhand leek het met drie invallers een lastige klus te worden. In de praktijk hebben we de kans op meer laten liggen.

Waar Robin van Leerdam vaak als laatste nog bezig is, was hij nu als eerste klaar. Maar dat was geen goed teken. Een verkeerde paardzet liet een dubbele aanval toe. Om mat te voorkomen, moest Robin een pion geven. Dat leverde slechts tijdelijk uitstel op, enkele zetten later ging hij alsnog mat.

Hans Dam traint bij Voerendaal de jeugd en ditmaal bracht hij zijn eigen lessen in de praktijk. Hij kende de opening niet, maar besloot dat snel stukken ontwikkelen altijd een goed plan is. Een fraaie pionnendoorbraak met e5 en een nog fraaier schijnoffer met Pe5 zorgden voor een vlotte overwinning, die Hans met deskundig commentaar na afloop vol plezier toonde.

Corniek le Poole speelde een partij waarin het voor de toeschouwers lastig in te schatten viel wie beter stond. Toen Corniek echter een paard op a4 buitenspel zette, kon de tegenstander dat stuk met een kleine combinatie buitmaken.

Bij deze achterstand kon Clemens de Vos zetherhaling afdwingen. Clemens had een pion geofferd en zag niet goed hoe hij zijn voordeel kon verzilveren. Teamcaptain Robin drukte hem op het hart op door te spelen, maar daarbij geen risico’s te nemen. Dat moet je net tegen Clemens zeggen. Hij offerde zijn dame voor een stuk en een toren. In de verwikkelingen raakte zijn tegenstander de draad kwijt en Clemens kon afwikkelen naar een eenvoudig gewonnen eindspel. Vol trots vroeg Clemens na afloop wat wij van zijn speculatieve dameoffer vonden. “Speculatief’, was de unanieme conclusie.

Ook Pieter Kruit speelde door na een remiseaanbod. Terecht, want hij had een goede tegen een slechte loper. Met nauwkeurig spel zorgde de tegenstander er echter voor dat Pieter niet binnen kon komen en remise bleek uiteindelijk het onvermijdelijke resultaat.

Jethro Hartmann zorgde samen met tegenstander voor spektakel. Jethro speelde uitermate creatief een zwart paard naar a1, dat verrassend genoeg de witte torens lastig viel. Toen hij een krachtige pionnenopstoot achterwege liet, kon de tegenstander alsnog een koningsaanval opzette. Maar het kostte de man uit Lonneker veel tijd en hij ergerde zich ook aan het lawaai. We speelden bij de IJsclub Lonneker en daar bouwde men een parcours voor de drekrace van zondag. Dat leverde inderdaad enige overlast op, maar het bleef wel keurig binnen de perken. De man uit Lonneker raakte op de 40^e zet echter mede door de overlast in paniek. Met nog zeven seconden over gingen zijn handen in het haar, met twee seconden wilde hij zetten maar haperde zijn hand en op de valreep wist hij nog een zet op het bord te gooien en zijn klok bijtijds in te drukken. Wij dachten dat hij nog een tiende van een seconde over had, Lonneker hield het zelf op 0,000036 seconde.

Voor Niels van Duijl was Lonneker een thuiswedstrijd. De student uit Enschede kon lekker op het fietsje naar de speelzaal. Daar hield hij knap stand, maar moest op een gegeven moment wel pionverlies accepteren. Het lukte wel om af te wikkelen naar een dame-eindspel waarbij de zwarte koningstelling verzwakt was. De tegenstander had geen andere keuze dan eeuwig schaak te accepteren.

Aan Kees Stap de taak om een gelijkspel op het scorebord te brengen. Nadat de tegenstander in de opening kans op voordeel had laten liggen, pakte Kees het initiatief. Het duurde lang voordat wit kon rokeren, maar echt voordeel wist zwart niet te behalen. Wel kon Kees afwikkelen naar een eindspel waarbij hij net als Pieter eerder de goede loper had. Achteraf bleek de winst niet zo moeilijk, maar achter het bord bleek het te lastig. Kees schoof de verkeerde pion door, maar had alsnog op studieachtige wijze alsnog kunnen winnen. Maar dat bleek pas thuis bij analyse met Fritz, in de partij moest Kees balend met remise genoegen nemen. Daarmee ging de match op het nippertje verloren.

Lonneker heeft ook een verslag gemaakt van de wedstrijd. Hier kun je dat lezen.

De KNSB-competitie is dit seizoen een groot succes voor de Wagenings teams. Het eerste was na zeven ronden al zeker van klassebehoud. De 5½-4½ nederlaag in de achtste ronde tegen HWP Haarlem was daarom jammer, maar niet gevaarlijk.

Het tweede deed in de titelrace uitstekende zaken tegen Voort. Met een 1½-6½ overwinning liep het een bordpunt uit op concurrent ENO. Het tweede gaat met twee bordpunten de laatste ronde in. Daar moet tegen WSG Winterswijk 2 opnieuw flink gescoord worden, want bij gelijk eindigen is ENO door het onderlinge resultaat kampioen.

Het derde had tegen HMC Den Bosch 3 anderhalf bordpunt nodig voor het kampioenschap. Dat moest lukken, zeker omdat alle voorgaande wedstrijden gewonnen waren. Het werd echter een 5-3 nederlaag. Maar omdat dat ruim genoeg was voor de titel, was de stemming na afloop opperbest.

Dat was ook het geval bij het vierde. Tegen WSG Winterswijk 3 moest gewonnen worden om zeker te zijn van het kampioenschap. Bij een 4-2 voorsprong bood Marius Bolck remise aan. Toen dat aangenomen werd, kon het feest beginnen.

De vijfde ronde van de KNSB-competitie is voor de Wageningse teams succesvol verlopen. Drie teams wonnen, het eerste behaalde een verdienstelijk gelijkspel.

Het eerste speelde 5-5 tegen het sterke Purmerend. Stefan Slings en Fred Jonker waren de helden van de dag. Lees hier het verslag.

Het tweede boekte een benauwde 4½-3½ tegen Apeldoorn 3. Het team staat nu gedeeld bovenaan met ENO, ook het aantal bordpunten is gelijk.

Het derde won ook zijn vierde wedstrijd en staat met 100% fier bovenaan. De 5-3 tegen Vianen DVP 2 was knap en belangrijk, want op papier is dit team de grootste concurrent voor het kampioenschap.

Het vierde won knap van het sterke Het Kasteel 2 met 5-3. Bij een 4-3 voorsprong scoorde Jaap Melgers het beslissende punt. Het vierde staat nu een punt achter Winterswijk 3. In de laatste ronde is dat de tegenstander, dat zou zomaar een spannende kampioenswedstrijd kunenn worden.

De 4e ronde van de KNSB-competitie zorgde weer voor een volle Vredehorst. Om met het positieve nieuws te beginnen: team 2 en 3 wonnen ruim en behouden daarmee hun koppositie. Het eerste leed een pijnlijke nederlaag en het vierde kon een 4-1 voorsprong niet behouden.

Team 1

Het eerste ontving Caïssa Amsterdam. Het team waar Yochanan Afek dit jaar af en toe meespeelt. Maar hij had al laten weten dat hij de wedstrijd tegen Wageningen over zou slaan. Bij de start van de match bleek dat Caïssa nog twee vaste krachten miste.

Wie wel aanwezig was, was grootmeester Hans Ree. Het was mooi dat hij het op eerste bord opnam tegen Jan Timman. Beide grootheden uit het Nederlandse schaak speelden reeds in 1968 voor het eerst tegen elkaar. Ruim 54 jaar later ontspon zich opnieuw een flink gevecht, maar daarover later meer.

De score werd namelijk geopend met twee gelijkwaardige remises. Bert Torn en Kees Stap hadden wel wat kansen, maar wisten de kleine voordeeltjes niet te verzilveren. Een tegenvaller was de nederlaag van Arjen van Herwaarden. Lange tijd had hij het betere van het spel, maar zag het in de tijdnoodfase toch mis gaan. Fred Jonker kende daarin juist een meevaller. Hij had een prachtige stelling laten verzanden, maar zijn tegenstander gaf alsnog een stuk weg.

Vervolgens ging het mis voor Wageningen. Jeroen Franssen en Chiel van Oosterom verloren en David van Eekhout speelde remise na een partij met wisselende kansen. Erwin Oorebeek stond voor de zware taak om een eindspel met een kwaliteit minder remise te houden. Dit bleek uiteindelijk te lastig voor hem. Sander van Eijk probeerde van alles om zijn tegenstander te kraken. Maar die gaf geen krimp en bereikte eenvoudig de remisehaven.

Terwijl de andere negen partijen al lang klaar waren, bleven de oude matadoren Timman en Ree nog strijden. Timman had een pion gewonnen, maar Ree ontwikkelde gevaarlijke druk tegen de zwarte koning. Door de pion terug te geven, ontworstelde Timman zich aan de druk. Met een vrijpion leek hij weer de beste kansen te krijgen. Maar Ree verdedigde nauwkeurig, waarna de heren na circa 70 zetten de strijdbijl begroeven.

Kijk hier voor de individuele uitslagen.

Team 2

Het tweede boekte een 5-3 zege tegen SMB 1. Het kende een fijne start toen de tegenstander van Tjerk Sminia al op zet 18 doodgemoederd door de vlag ging. De voorsprong werd gestaag uitgebouwd naar 5-2. Robin van Leerdam leek nog een halfje toe te voegen, maar liet zich in het toreneindspel foppen.

Kijk hier voor de individuele uitslagen.

Team 3

Het derde won met 5½-2½ van SMB 2. Of eigenlijk wonnen ze met 4½-1½, want opvallend genoeg bleven twee borden leeg. SMB 2 moest op het laatste moment een speler afstaan aan hun eerste. Bij ons derde bleef een bord door miscommunicatie leeg. Op de zes borden waar wel gespeeld werd, was Wageningen duidelijk te sterk.

Kijk hier voor de individuele uitslagen.

Team 4

Het vierde leek ook de derde wedstrijd in de minimassakamp tegen SMB te winnen. Tegen SMB 3, dat ook een bord moest leeglaten, werd een 4-1 voorsprong genomen. De drie resterende partijen gingen echter verloren. Opvallend was de vier topborden voor Wageningen verloren gingen. De snelle rekenaars zullen concluderen dat de vier onderste borden dus wel punten opleverden.

Kijk hier voor de individuele uitslagen.

De KNSB-competitie is zaterdag voor Wageningen goed begonnen. Wageningen 1 won in Leiden knap van LSG II. Wageningen 2 was in Nijmegen veel te sterk voor UVS 3 en won met 6½-1½.

Het eerste moest direct flink aan de bak. In Leiden wachtte met LSG II de op papier sterkste tegenstander in de eerste klasse. Met een onverwachte, maar goed bevochten 4½-5½ kenden de Wageningers een mooi begin van het nieuwe seizoen.

Leiden opende nog wel de score. Arjen van Herwaarden kende de opening minder goed dan zijn tegenstander en kwam er daarna niet meer aan te pas. Vervolgens kon Wageningen twee remises noteren via Erwin Oorebeek en Bert Torn. Het eerste positieve nieuws voor Wageningen was de overwinning van Jan Timman tegen de sterkste Leidse tegenstander.

De wedstrijd bleef hierna in evenwicht met overwinningen aan beide kanten: Jeroen Franssen verloor in het middenspel ergens de controle en de partij, terwijl Chiel van Oosterom knap profiteerde van een klein foutje. Een tegenvaller voor Wageningen was dat Tjerk Sminia in een scherpe partij het niet wist te redden. Daar stond tegenover dat David van Eekhout na urenlang minder te hebben gestaan met hulp van de tegenstander alsnog wist te winnen. Sander van Eijk had een ingewikkeld eindspel. Het stond ongeveer gelijk toen zijn tegenstander in tijdnood op zet 40 een blunder maakte die de partij direct verloor. Aan Fred Jonker was het toen de taak om een lastig eindspel remise te houden. Hij liet ook dit keer weer zien dat hem dit wel is toevertrouwd.

Teamleider Bert Torn toonde zich na afloop meer dan tevreden. “Dit was een knappe overwinning op een sterke en taaie tegenstander. We hebben erg goed de kansen gepakt die we hebben gekregen en zelf maar weinig weggegeven.”

Lees hier het verslag van LSG, met partijfragmenten.

	LSG 2	Rating		Wageningen 1	Rating	Ronde 1
	Ketel van, R.A. (Raoul)	2273		Eijk van, J.H.A. (Sander)	2348	0 – 1
	Wiersma, E. (Eelke)	2280		Oorebeek, E. (Erwin)	2172	½ – ½
	Blitterswijk van, S. (Stefan)	2285		Timman, J.H. (Jan)	2525	0 – 1
	Polak, A. (Alexander)	2206		Oosterom van, C.D. (Chiel)	2397	0 – 1
	Wissen van, M.E. (Michiel)	2215		Franssen, J. (Jeroen)	2098	1 – 0
	Roobol, M. (Martin)	2283		Eekhout van, D.A. (David)	2093	0 – 1
	Velden van der, A.J.L. (Bram)	2215		Torn, L.H. (Bert)	2153	½ – ½
	Otten, R.U.M.M. (Remmelt)	2097		Jonker, A.B. (Fred)	2134	½ – ½
	Passenier, P. (Peter)	2136		Sminia, T.J. (Tjerk)	2085	1 – 0
	Schelvis, R.J.H. (Richard)	2173		Herwaarden van, A. (Arjen)	2049	1 – 0
	Gemiddelde Rating:	2216		Gemiddelde Rating:	2205	4½-5½

Het tweede is na de degradatie van vorig seizoen vastbesloten om dit jaar kampioen te worden. Tegen UVS 3 werd daarmee een goede start gemaakt.

UVS 3	Rating		Wageningen 2	Rating	Ronde 1
	Verstegen, C.A.M. (Christ)	1754		Vos de, C.M. (Clemens)	1965	0 – 1
	Hofman, L.E.A.G. (Lambert)	1698		Naaijer, M. (Martijn)	1957	0 – 1
	Hooven van den, F. (Frans)	1681		Slijper, H.T. (Thomas)	1977	0 – 1
	Krivec, M.J.P. (Marcel)	1660		Dam, H. (Hans)	2028	0 – 1
	Donkervoort, J.H. (Jan-Hendrik)	1625		Hartmann, J. (Jethro)	0	0 – 1
	Jamshedy, I.M. (Ismail)	1580		Taylor, F.H.B. (Frank)	1834	1 – 0
	Nuland van, T.H.A.M. (Dirk)	1606		Smaling, E.M.A. (Eric)	1909	0 – 1
	Nijenhuis, F.H.T. (Frans)	1471		Bonnier, F. (Frans)	1860	½ – ½
	Gemiddelde Rating:	1634		Gemiddelde Rating:	1933	1½-6½

 

Ook de zevende ronde van de KNSB-competitie was geen groot succes voor de Wageningse teams. Lichtpuntje was het tweede dat tegen PION Mook Combinatie de laatste strohalm pakte. Het eerste kampte wederom met personele problemen. Het derde kan degradatie zo goed als zeker niet meer ontlopen.

Het eerste
Het eerste heeft het hele seizoen al veel invallers nodig. Tegen Caïssa Eenhoorn was dit wederom het geval. Jethro Hartman en Rijk Timmer vulden de opengevallen gaten. Rijk behaalde zelfs een prachtige remise tegen een 2100 speler. Maar dat was een van de weinige Wageningse lichtpuntjes. Pas bij een 6-2 achterstand wisten Sander van Eijk en David van Eekhout de stand een draaglijker aanzien te geven. Met de nederlaag komt de degradatiestreep gevaarlijk dichtbij. De volgende ronde tegen Groninger Combinatie 2 zou wel eens cruciaal kunnen worden.

Caïssa Eenhoorn heeft een mooi verslag met partijfragmenten gemaakt. Lees het hier.

Het tweede
Voor het tweede stond een alles-of-niets wedstrijd in Groesbeek op het programma. Tegen PMC 1 moest er gewonnen worden, anders was degradatie haast onvermijdelijk. Qua rating waren beide teams aan elkaar gewaagd, ook op de borden ontstond een spannende strijd.

Op de hoogste borden kreeg Wageningen het meteen lastig. Jef Verwoert kon geen plan verzinnen tegen het gedegen spel van zijn tegenstander. Hij investeerde veel bedenktijd, maar moest uiteindelijk in zijn lot berusten. Ook Clemens de Vos leek geruisloos van het bord gezet te worden. De tegenstander kwam een half uur te laat, maar schoof Clemens daarna met snelle vaste hand naar een eindspel met een pluspion. Een paardoffer leek de beslissing te brengen, maar dat leverde nou juist Clemens’ laatste remisekans op. Hoewel PMC in hun verslag meldt dat de slotstelling toch gewonnen was…..

Een tweede meevaller was de remise van Eric Smaling. Aan de witte kant van een Wolga, gaf hij zijn tegenstander alle ruimte. Juist toen die kon oogsten, haperde de machine en kon Eric met een halfje ontsnappen. Toen werd duidelijk dat we de match wel eens konden winnen. Frank Taylor snoepte in het begin een pionnetje mee. De vijandelijke aanval werd vervolgens goed opgevangen en niet snel daarna was het punt binnen. Kees Stap had een zware duw-en-trekpartij. Er waren veel onderhuidse dreigingen, maar uiteindelijk resteerde een potremise eindspel. Robin van Leerdam won een pionnetje, maar dat kostte hem wel de structuur. Toen hij vervolgens zijn a-pion verloor, leek het nog spannend te worden. Maar met een actieve toren had hij genoeg tegenspel voor een remise.

Aan Martijn Naaijer en Thomas Slijper de taak om de matchpunten binnen te slepen. Martijn was daarmee een heel eind op weg. Maar op de beruchte 40e zet maakte hij een fout. De juiste loperzet had eenvoudig gewonnen, nu resteerde een toreneindspel met pluspion dat niet te winnen bleek. Thomas Slijper was al een hele middag pionnetjes aan het snoepen. Even leek het nog spannend te worden toen de tegenstander afwikkelde naar een eindspel met ongelijke lopers. Maar de drie pluspionnen van Thomas leverden toch een eenvoudige winst op.

Met de 4½-3½ overwinning heeft het tweede nu weer aansluiting gevonden bij de staart van het peloton.

Het derde
Voor het derde is het peloton na een 5-3 nederlaag tegen SV Rivierenland ver uit het zicht. Sterker nog, met louter nederlagen ploetert het team vlak voor de bezemwagen uit. Slechts een mirakel in de laatste twee ronden kan de degradatie nog voorkomen.

Hier kun je het verslag van de tegenstanders lezen.