In de achtste ronde van de KNSB competitie hebben het tweede en derde de laatste strohalm gepakt om niet te degraderen. Het eerste was kansloos tegen Vianen DVP. Het vierde liet kampioen ESC uren zweten, maar verloor toch nog. Het vijfde verloor van ESC 2.

Wageningen 1
Te klein voor het tafellaken, te groot voor het servet. Zo mogen we het seizoen van het eerste samenvatten. Tegen de top 4 werd steeds kansloos verloren, tegen de onderste vier werden 7 punten binnengesleept. Tegen Vianen DVP werd dit beeld maar weer eens bevestigd. Pas toen de nederlaag al vaststond, wist Jef Verwoert als enige een overwinning te boeken. Daarmee werd de eindstand nog enigszins dragelijk: 6½-3½. In de laatste ronde wordt tegen UVS in een rechtstreeks duel bepaald wie in het ‘linkerrijtje’ gaat eindigen.

Wageningen 2
Door de versterkte degradatie zat er voor het tweede niets anders op dan de laatste twee wedstrijden te winnen om in de derde klasse te blijven. Tegen PION Mook Combinatie lukte dat wonderwel. Wellicht mede geholpen omdat dat halve team zo’n beetje rechtstreeks uit het ziekenhuis kwam. Na twee uur spelen zag het er niet zo best uit, maar meevallers bij Martijn Naaijer en Robin van Leerdam draaiden de stemming om. Het was dat Hans Dam zich enorm liet flessen, anders was de 5-3 overwinning nog hoger uitgevallen. Maar het bleef toch nog lang onrustig in Groesbeek. De barjuffrouw van De Mallemolen werd van haar voorraad Lekker Blond afgeholpen, ze mocht met het winnende team op de foto, waarna het team de keuken van Chinees Restaurant Holy Fuck heeft leeggegeten.

In de laatste ronde moet tegen UVS2 opnieuw gewonnen worden en zelfs dan is klassebehoud niet zeker.

Wageningen 3
Het derde stond na zeven wedstrijden onderaan. Maar dat klinkt troostelozer dan het was, want in de laatste twee ronden stonden de nummers 8 en 9 van de ranglijst op het programma. De eerste concurrent ASA 2 werd overtuigend met 6-2 verslagen. In de laatste ronde voldoet een gelijkspel tegen Hardenberg 2 om degradatie te ontlopen.

Wageningen 4
Het vierde toog naar Ede om daar tegen ESC te spelen. ESC had alle wedstrijden gewonnen en dacht bij een 3-1 voorsprong de Chinees alvast te kunnen bestellen om het kampioenschap te vieren. Maar plots stond het 3-4 en begonnen Ede peentjes te zweten. Pas na 84 zetten en meer dan vijf uur spelen moest Niels van Duijl toch opgeven en had Ede met 4-4 het kampioenschap binnen. De Chinees was inmiddels koud, maar dat deerde de opgeluchte Edenaren niet. Het vierde eindigde op een fraaie bronzen plek.

Wageningen 5
Het vijfde ging gezellig met het vierde mee naar Ede waar kampioen ESC 2 op hen wachtte. Ook het vijfde kon hen niet verslaan, het werd 5-3. Het vijfde wist wel de rode lantaarn te vermijden en is op de zevende plek geëindigd.

Het eerste heeft in de tweede ronde van de KNSB-competitie een 7-3 overwinning behaald tegen Groninger Combinatie 2. Met zes remises en vier winstpartijen lijkt het op het oog een eenvoudige zege. Toch ging het volgens teamcaptain Bert Torn niet makkelijk. “De uitslag is wellicht wat geflatteerd. Zowel ikzelf als Stefan Slings wonnen, maar dat had net zo goed fout kunnen aflopen.”

Bij aanvang bleek dat Groningen maar liefst vier invallers had, omdat zij een aantal spelers moesten afstaan aan hun eerste team. Toch duurde het lang voordat Wageningen hiervan kon profiteren. De wedstrijd begon kalm met vlotte remises van Fred Jonker en Arjen van Herwaarden. Jan Timman zette Wageningen op voorsprong. Jan kon putten uit een superieur stellingsbegrip zodat hij eenvoudig won. David van Eekhout en Jeroen Franssen konden een klein voordeel niet uitbouwen en moesten in remise berusten.

Vlak voor de tijdcontrole werd duidelijk dat Wageningen ging winnen. Chiel van Oosterom besliste zijn partij met een zeer fraaie slotzet die materiaalwinst of mat opleverde. Een meevaller was de overwinning van Bert Torn. In een partij die alle kanten opging, had zijn tegenstander te veel bedenktijd nodig voor alle complicaties en ging door zijn vlag.

Erwin Oorebeek bracht het beslissende halfje op het scorebord. Tegen de Groningse kopman had hij lange tijd het beste van het spel. Maar toen de beslissende klap uitbleef, koos hij wijselijk voor remise. Stefan Slings bungelde lange tijd boven de afgrond. De tegenstander miste een duidelijke winst, maar wikkelde af naar een op het oog gunstig eindspel. De eenzame vrijpion van Stefan was echter sneller dan de drie Groningse vrijpionnen en bereikte als eerste de overkant. Tjerk Sminia had een eindspel met een pion meer, maar dat bleek niet te winnen.

Het eerste team heeft in de eerste ronde van de KNSB-competitie de winst laten liggen tegen Krimpen aan den IJssel. Een 4-2 voorsprong werd in de slotfase compleet weggeven, een zure 4-6 nederlaag was het eindresultaat.

Invaller Stefan Slings was kansloos tegen voormalig Nederlands kampioen Rini Kuijff. Jan Timman bracht de stand weer op gelijke hoogte. Hij gaf zijn tegenstander les hoe je een toreneindspel met een pion meer moet winnen. Fred Jonker was niet fit en besloot voor een risicoloze remise te gaan. Ook bij Tjerk Sminia werd de vrede snel getekend met een zetherhaling.

Wageningen kwam op voorsprong door overwinningen van Erwin Oorebeek en Jeroen Franssen. Erwin offerde in de opening een pion voor een betere structuur. Subtiel werd dit voordeel uitgebouwd, waarna de tegenstander uiteindelijk bezweek. Jeroen ving een wilde koningsaanval rustig op. Toen de kruitdampen opgetrokken waren, besliste Jeroen de partij op de damevleugel.

In de vier resterende partijen ging het vervolgens helemaal mis voor Wageningen. Invaller Jef Verwoert blunderde. David van Eekhout gaf onnodig een eindspel met ongelijke lopers uit handen. Arjen van Herwaarden overzag bij een afwikkeling een venijnig schaakje, waardoor hij plotseling een stuk verloor. Bert Torn overspeelde zijn tegenstander in de opening en kwam al na 16 zetten gewonnen te staan. Hij miste de snelste winst maar bleef lang erg goed staan. In wederzijdse tijdnood raakte hij echter de draad en het punt kwijt.

Uiteraard was teamcaptain Bert teleurgesteld over zijn eigen nederlaag en die van zijn team. Toch zag hij ook lichtpuntjes. “Ondanks de twee invallers hebben we zeker kansen gehad op meer. Het vertoonde spel geeft vertrouwen voor de komende ronden.”

Kijk hier voor het verslag van Krimpen.

Het tweede heeft in de 1^e ronde van de KNSB-competitie met 4½-3½ verloren in en tegen Lonneker. Op voorhand leek het met drie invallers een lastige klus te worden. In de praktijk hebben we de kans op meer laten liggen.

Waar Robin van Leerdam vaak als laatste nog bezig is, was hij nu als eerste klaar. Maar dat was geen goed teken. Een verkeerde paardzet liet een dubbele aanval toe. Om mat te voorkomen, moest Robin een pion geven. Dat leverde slechts tijdelijk uitstel op, enkele zetten later ging hij alsnog mat.

Hans Dam traint bij Voerendaal de jeugd en ditmaal bracht hij zijn eigen lessen in de praktijk. Hij kende de opening niet, maar besloot dat snel stukken ontwikkelen altijd een goed plan is. Een fraaie pionnendoorbraak met e5 en een nog fraaier schijnoffer met Pe5 zorgden voor een vlotte overwinning, die Hans met deskundig commentaar na afloop vol plezier toonde.

Corniek le Poole speelde een partij waarin het voor de toeschouwers lastig in te schatten viel wie beter stond. Toen Corniek echter een paard op a4 buitenspel zette, kon de tegenstander dat stuk met een kleine combinatie buitmaken.

Bij deze achterstand kon Clemens de Vos zetherhaling afdwingen. Clemens had een pion geofferd en zag niet goed hoe hij zijn voordeel kon verzilveren. Teamcaptain Robin drukte hem op het hart op door te spelen, maar daarbij geen risico’s te nemen. Dat moet je net tegen Clemens zeggen. Hij offerde zijn dame voor een stuk en een toren. In de verwikkelingen raakte zijn tegenstander de draad kwijt en Clemens kon afwikkelen naar een eenvoudig gewonnen eindspel. Vol trots vroeg Clemens na afloop wat wij van zijn speculatieve dameoffer vonden. “Speculatief’, was de unanieme conclusie.

Ook Pieter Kruit speelde door na een remiseaanbod. Terecht, want hij had een goede tegen een slechte loper. Met nauwkeurig spel zorgde de tegenstander er echter voor dat Pieter niet binnen kon komen en remise bleek uiteindelijk het onvermijdelijke resultaat.

Jethro Hartmann zorgde samen met tegenstander voor spektakel. Jethro speelde uitermate creatief een zwart paard naar a1, dat verrassend genoeg de witte torens lastig viel. Toen hij een krachtige pionnenopstoot achterwege liet, kon de tegenstander alsnog een koningsaanval opzette. Maar het kostte de man uit Lonneker veel tijd en hij ergerde zich ook aan het lawaai. We speelden bij de IJsclub Lonneker en daar bouwde men een parcours voor de drekrace van zondag. Dat leverde inderdaad enige overlast op, maar het bleef wel keurig binnen de perken. De man uit Lonneker raakte op de 40^e zet echter mede door de overlast in paniek. Met nog zeven seconden over gingen zijn handen in het haar, met twee seconden wilde hij zetten maar haperde zijn hand en op de valreep wist hij nog een zet op het bord te gooien en zijn klok bijtijds in te drukken. Wij dachten dat hij nog een tiende van een seconde over had, Lonneker hield het zelf op 0,000036 seconde.

Voor Niels van Duijl was Lonneker een thuiswedstrijd. De student uit Enschede kon lekker op het fietsje naar de speelzaal. Daar hield hij knap stand, maar moest op een gegeven moment wel pionverlies accepteren. Het lukte wel om af te wikkelen naar een dame-eindspel waarbij de zwarte koningstelling verzwakt was. De tegenstander had geen andere keuze dan eeuwig schaak te accepteren.

Aan Kees Stap de taak om een gelijkspel op het scorebord te brengen. Nadat de tegenstander in de opening kans op voordeel had laten liggen, pakte Kees het initiatief. Het duurde lang voordat wit kon rokeren, maar echt voordeel wist zwart niet te behalen. Wel kon Kees afwikkelen naar een eindspel waarbij hij net als Pieter eerder de goede loper had. Achteraf bleek de winst niet zo moeilijk, maar achter het bord bleek het te lastig. Kees schoof de verkeerde pion door, maar had alsnog op studieachtige wijze alsnog kunnen winnen. Maar dat bleek pas thuis bij analyse met Fritz, in de partij moest Kees balend met remise genoegen nemen. Daarmee ging de match op het nippertje verloren.

Lonneker heeft ook een verslag gemaakt van de wedstrijd. Hier kun je dat lezen.

De KNSB-competitie is dit seizoen een groot succes voor de Wagenings teams. Het eerste was na zeven ronden al zeker van klassebehoud. De 5½-4½ nederlaag in de achtste ronde tegen HWP Haarlem was daarom jammer, maar niet gevaarlijk.

Het tweede deed in de titelrace uitstekende zaken tegen Voort. Met een 1½-6½ overwinning liep het een bordpunt uit op concurrent ENO. Het tweede gaat met twee bordpunten de laatste ronde in. Daar moet tegen WSG Winterswijk 2 opnieuw flink gescoord worden, want bij gelijk eindigen is ENO door het onderlinge resultaat kampioen.

Het derde had tegen HMC Den Bosch 3 anderhalf bordpunt nodig voor het kampioenschap. Dat moest lukken, zeker omdat alle voorgaande wedstrijden gewonnen waren. Het werd echter een 5-3 nederlaag. Maar omdat dat ruim genoeg was voor de titel, was de stemming na afloop opperbest.

Dat was ook het geval bij het vierde. Tegen WSG Winterswijk 3 moest gewonnen worden om zeker te zijn van het kampioenschap. Bij een 4-2 voorsprong bood Marius Bolck remise aan. Toen dat aangenomen werd, kon het feest beginnen.

Het eerste had in de vorige ronde klassebehoud al veilig gesteld. Daarom kon er tegen HWP Haarlem vrijuit gespeeld worden. Dat leek de Wageningers goed af te gaan, maar na een spannende middag werd toch met 5½-4½ verloren.

Bert Torn kwam goed uit de opening. Het maken van de juiste keuzes in een lastige stelling kostte echter dermate veel tijd dat hij al rond zet 25 in tijdnood kwam. Daarin greep hij jammerlijk mis en verloor het resterende eindspel. Jan Timman en Chiel van Oosterom zetten Wageningen op voorsprong. Timman was niet tevreden over zijn partij, maar wist na een onnauwkeurigheid van zijn tegenstander nog te winnen. Van Oosterom bereikte met zijn inmiddels befaamde kleine middelen een stelling waarin de tegenstander werd geconfronteerd met mat of dameverlies.

David van Eekhout won in de opening een kwaliteit, maar moest daarna oppassen. De tegenstander had op het oog een gevaarlijke aanval. Die bloedde echter dood, waarna Van Eekhout zijn materiele voorsprong kon verzilveren. Arjen van Herwaarden ging ten onder in een koningsaanval. Fred Jonker speelde remise in een partij die op het oog altijd in evenwicht was. Jeroen Franssen wist een aanval om te zetten in een gunstig eindspel dat hij vlot won.

Met nog drie partijen te gaan, leek Wageningen de punten mee naar huis te nemen. In het eindspel ging het echter totaal mis. Erwin Oorebeek had twee pionnen minder in een eindspel met ongelijke lopers. Toen hij onterecht de h-pionnen ruilde, was een mogelijke remise niet meer haalbaar. Invaller Stefan Slings bereikte een gunstig toreneindspel. Hij raakte echter de draad kwijt en verloor zelfs nog. Kees Stap miste na 85 zetten en 5½ uur spelen een remisevariant in een dame-eindspel en moest teleurgesteld opgeven.

Het eerste heeft een nuttig gelijkspel behaald tegen Caïssa Eenhoorn. Met de 5-5 tegen een op papier sterkere tegenstander heeft het team een belangrijke stap gezet naar klassebehoud. Uit de resterende drie wedstrijden is één punt nu waarschijnlijk genoeg.

Het team uit Hoorn speelde vorig jaar nog lang om de titel, dit jaar verkeren ze verrassend genoeg in de onderste regionen. Dus vooraf maakten de Wageningers zich enige zorgen, zeker omdat Jan Timman dit keer niet meespeelde. Tjerk Sminia bleek echter een uitstekende vervanger, hij boekte een verdienstelijke remise tegen een sterke tegenstander. Nadat ook Jeroen Franssen dat resultaat bereikte, ging David van Eekhout ten onder tegen de sterkste speler van Hoorn.

Vlak voor de tijdcontrole brak een goede Wageningse periode aan. Sander van Eijk werd aan het begin van de partij nog verrast toen hij achter de witte stukken plaats moet nemen. Hij had zich voorbereid om met zwart te spelen. Dat loste hij op door met 1. a3 te openen. Een goede keuze, want uiteindelijk won hij zijn partij. Ook Arjen van Herwaarden won, hij boekte hiermee zijn eerste overwinning van het seizoen. Een meevaller was de zege van Erwin Oorebeek. Hij stond lange tijd slecht, maar op de beruchte 40^e zet ging zijn tegenstandster in de fout. Fred Jonker heeft zich dit seizoen gespecialiseerd in het remise houden van slechte stellingen. Ook nu lukte hem dat weer.

Met een 4½-2½ voorsprong was de winst voor Wageningen nabij. Kees Stap slaagde er echter niet in om het eindspel remise te houden. Bert Torn miste enkele opgelegde kansen om een gunstig eindspel te winnen. Even leek hij zelfs nog te verliezen, maar hij kon nog net aan de noodrem trekken en remise maken. Chiel van Oosterom speelde een partij met wisselende kansen. Teleurgesteld moest hij uiteindelijk opgeven.

Hoewel teamcaptain Bert Torn zelf de winst liet liggen, was hij wel tevreden. “We hebben goed geknokt tegen een sterk team. We hadden kunnen winnen, maar als Erwin Oorebeek had verloren was het ook nog mis gegaan. Dit was een belangrijk punt, we hebben ons nu bijna veilig gespeeld.”

Het vierde blijft na de 5-3 overwinning tegen SMB 4 op titelkoers. Concurrent WSG Winterswijk 3 liet een puntje liggen, waardoor Wageningen 4 nu nog maar een half bordpunt achterstand heeft. In de laatste ronde staat de kampioenswedstrijd op het programma.

SMB 4 is een team met veel jeugdspelers. Zij hebben nog niet zoveel ervaring met lange partijen en dat bleek in de beginfase van de match. De tegenstanders van Hugo Brouwer en Frank Pouels hadden nog nauwelijks nagedacht toen zij al materiaal verloren. Al snel stond het dus 2-0 voor Wageningen. Ook Leen Vegter won al snel een stuk. Maar daarna speelde hij veel te voorzichtig, maakte zelf een fout en belandde zowaar in een verloren eindspel. Gert de Leeuw en Jaap Melgers hielden wel de concentratie vast. Zij wisten de jeugdige overmoed van hun tegenstanders af te straffen.

Marcel Hahné trof een sterke tegenstander die de jeugd begeleidde. Marcel verloor. Met een goed getimed remiseaanbod zorgde Niels van Duijl voor de matchwint. Rinus van der Molen bracht na zware strijd met een remise de 5-3 eindstand op het scorebord.